Zomaar een definitie van een bomschuit:
Nederlands vissersvaartuig voor de visserij op de Noordzee, omstreeks 1700 ontstaan uit de pink. De lengte/breedte verhouding was 2:1. De bom werd gebouwd op een breed vlak van zware naast elkaar liggende planken. De voorsteven was recht met gebogen voet en deze werd vallend op het vlak geplaatst even als de rechte achtersteven. De dwarsdoorsnede van de romp was U-vormig. De overnaadse beplanking werd tegen de zijkant van het vlak gezet. De romp was geheel gedekt en voorzien van een bun. De brede zwaardsen hingen midscheeps. Ze landden op het strand. De laatste bomschuit bleef in de vaart tot 1918.
Een mooi voorbeeld van een bomschuit is deze van Jan Toorop. Meer schilderijen en plaatjes zie je links.
Dezelfde plaatjes als in het album maar nu met muziek erbij van Rimsky Korsakov-'s Sheherazade.
Hier kom je meer te weten over Rimsky Korsakov.
Schotland
Het doet me wat als ik de foto's bekijk waarvan je ook kunt genieten als je linksboven op de link 'Schotland haringvissers' klikt.
Vele jaren terug bezochten we enkele kleine havenplaatsen in Schotland. Ook deden we op een dag het museum van Anstruther aan, [spreek uit als éénstur] en raakten aan de praat met mevrouw Mary Murray, een alles van het museum en het leven van de vissersman én vrouw afwetende allerliefste dame. Na ons bezoek zocht ze in de bibliotheek naar het door haar geschreven boek, signeerde het en gaf het ons cadeaux. Voorbeeld van de spreekwoordelijke Schotse gastvrijheid. En net nu ik het boekje wil laten zien, ligt het op de verkeerde plaats. Je houdt het van me tegoed!
Wel kom ik het boekje tegen van W.M. Gibson met zijn visie op de Hollanders.
Een verklaring voor de naam van het plaatselijke Bomestay wordt gezocht in het op die plek aan land gaan van de bomschuiten.
Beschrijving van een Hollandse bom.
[klik op de plaatjes voor vergroting]
Hoera; Boek gevonden, hier komt Mevrouw Mary Murray.
Zij schreef een boek met aantekeningen over het taalgebruik in haar geboorteplaats. Er is ook veel in terug te vinden over de gebruiken van de haringvissers. Ook onze bomschuiten voeren op "Jarremuie" en de bemanning bracht voor thuis de mooiste geschenken mee. Of ze na de laatste reis ook bij de reder aan tafel schoven en de restanten meenamen in de hiervoor speciaal aangeschafte rode zakdoek is mij hier nog nooit ter ore gekomen. Wie weet daar iets over?
Na dit Schotse intermezzo, weer een heel ander onderwerp.
Een droevig overzicht van het harde bestaan van de zeeman. Onzeker was zijn lot, en velen lieten het leven op zee. Gelukkig keerden toch de meeste schepen weer behouden terug. Hier zomaar wat korte berichten uit de Leeuwarder Courant. [klik op de tekst voor vergroting]
