zeemannenpraat

Een eeuwig durende Scheveningse conversatie over
bomschuiten . Doe ook uw zegje!

Halverwege de verhalen ook dit mooie gedicht:
"De Haagse dichter A.L. de Rop heeft een gedicht gemaakt, ter gelegenheid van het te water laten van een bomschuit in Scheveningen

Dat was een drukte, een loopen van het volk
Naar `t strand, dat blonk en schitterde in den gloor
Der herfstzon, die naar `t noorden elke wolk
Terugdreef van haar blinkend hemelspoor.
Het was dan ook met recht de moeite waard
Eens te gaan kijken naar de nieuwe boot,
Die straks van stapel liep, met snelle vaart
De helling van de timmerwerf ontschoot
En over houten rollen nu naar `t strand
Gesleept werd, door wel twintig paarden, die
Hun spieren spanden onder `t luid: ho hi!
Van baas en knechts, `t ging door het mulle zand
Voorwaar, bij lang niet makk`lijk Als de bom
Voorover plompte met een doffe slag,
Dan moeste dra de stoere schouders flink
Haar lichten en haar schoren- Wie het zag
Boog mede onwillekeurig rug en hoofd,
Als nam hij deel aan het werk, maar rees de schuit
En haastig werd dan de achter balk vooruit
Gebracht en weer van nieuws af aan gesloofd,
En gleed het vaartuig dan weer hortend voort
Dan werd bij het krimpen van de smalle zee
Een juich van het visschersvolk gehoord
`t Ho hi vermold in `t luidere Hoezee
De paarden werden afgespannen, Ha
Reeds voelt de boeg van `t vaartuis `t zilte nat
1t Hijgt naar de zee, een duw het water spat
Omhoog en doopt den kluiverboom aldra
Met pekelschuim, de laatste rol is vrij,
`t Roer daalt in zee, de boeg verheft zijn borst
De Goe Verwachting fier gelijk een vorst
Is ree ten strijd voor de Hollandsche visscherij."

Dat was weer mooi!